nieruchomości | Co do zasady

Zniesienie współwłasności nie zawsze jest neutralne podatkowo. Należy o tym pamiętać, decydując się na określony sposób przeprowadzenia transakcji.

Samoistny posiadacz nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste może nabyć jej własność przez zasiedzenie – uwagi na kanwie uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 9 grudnia 2016 r., III CZP 57/16.

Interesujące rozstrzygnięcie zapadło przy okazji jednej z prowadzonych przez nas spraw. Samoistny posiadacz nieruchomości, po jej wydaniu na rzecz właścicieli, domagał się rozliczenia poniesionych nakładów, polegających m.in. na wybudowaniu budynku użytkowego. Czy jednak taka budowa podnosi wartość nieruchomości?

Sąd Najwyższy w składzie siedmiu sędziów wydał uchwałę, w której stwierdził, że samoistny posiadacz nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste może nabyć jej własność przez zasiedzenie. Oznacza to, że objęcie nieruchomości użytkowaniem wieczystym nie wyłącza możliwości zasiedzenia prawa jej własności przez posiadacza samoistnego. Sąd Najwyższy odrzucił więc pogląd, że posiadacz samoistny nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste nie może nabyć jej własności, tylko co najwyżej użytkowanie wieczyste.

Uproszczona procedura zgłaszania podwykonawców, doprecyzowane zasady zgłaszania sprzeciwu inwestora wobec powierzenia części robót podwykonawcy oraz ograniczenie kwotowe odpowiedzialności solidarnej inwestora – to zmiany, które mają wejść w życie 1 czerwca 2017 r.

Kwestia zakwalifikowania nakładów poczynionych na nieruchomość jako nakładów koniecznych bądź „innych nakładów” ma znaczenie przy rozliczeniach między właścicielem nieruchomości a posiadaczem nieruchomości, który takie nakłady poniósł. Sąd Apelacyjny w Warszawie potwierdził, że nie w każdym przypadku będzie można odzyskać wartość nakładów koniecznych od właściciela.

O odszkodowanie za nieruchomość przejętą przez władzę publiczną nie będą już musieli wystąpić łącznie wszyscy jej współwłaściciele. Prezydent m.st. Warszawy, na skutek orzecznictwa sądowoadministracyjnego, zmienia w urzędzie m.st. Warszawy procedury mające zastosowanie w tej materii.

Jeden z sądów apelacyjnych skierował w styczniu 2017 roku pytanie prawne do Sądu Najwyższego dotyczące tego, czym w sensie prawnym jest „uprawnienie do zakupu”, przewidziane w jednej z ustaw dotyczących obrotu nieruchomościami rolnymi.

Szerokie ograniczenia obrotu gruntami rolnymi, wprowadzone w trybie nowelizacji przepisów o kształtowaniu ustroju rolnego, zmuszają do szczególnej ostrożności przy każdej planowanej transakcji związanej z tego typu nieruchomościami. Kluczowego znaczenia nabiera w tej sytuacji właściwe zdefiniowanie gruntu rolnego.

Nabywcy nieruchomości często występują do organów administracji o wydanie zaświadczenia o zgłoszonych roszczeniach reprywatyzacyjnych. Czy taka praktyka ma sens?

Sposób opodatkowania darmowego zbycia drogi lub innych elementów infrastruktury technicznej (sieci wodociągowe, kanalizacyjne, energetyczne itp.) na rzecz gminy czy przedsiębiorstwa przesyłowego zależy od tego, kto jest właścicielem gruntu, na którym infrastruktura spoczywa. Ma to istotne znaczenie z punktu widzenia właściwej optymalizacji podatkowej, pozwalając czasem na znaczne obniżenie kosztów planowanej inwestycji.

Właścicielowi nieruchomości, która ucierpiała wskutek bezprawnej ingerencji sąsiada w stan wody na gruncie, przysługuje szereg uprawnień. Może on nie tylko żądać przywrócenia stanu poprzedniego, ale także domagać się wykonania określonych prac i urządzeń zapobiegających szkodom, jak również wnosić o odpowiednią rekompensatę z tytułu poniesionych strat.